بورديو براي کار جامعه شناسي، تعامل نظرورزي باتجربه و مشاهده را لازم مي داند. به گفته خود وي الگوي نظري تحقيقاتش، نشان معمول تئوريهاي بزرگ، از جمله فراغت از هر گونه ارجاع به واقعيت تجربي را در خود ندارد. منطق بازانديشي بورديو نوعي جامعه شناسي معرفت است که بر توجه به خاستگاه اجتماعي هر فکر يا متفکر تصريح دارد.