بين سال‌هاي 1940 و 1941 در گولاگ گريازوفک(چهارصد کيلومتري شمال مسکو)، گروهي از افسران لهستاني بازداشت شده راهي کاملا غيرمعمول و بسيار موثر براي مقاومت در برابر نابودي اخلاقي و فکري در دوران اسارت پيدا کردند. آنها پس از ساعت ها کار در سرماي وحشيانه زمستان شوروي در اتاقي جمع مي‌شدند و درباره‌ي موضوعاتي که با آن آشنا هستند صحبت مي کنند. از تاريخ، کوهنوردي تا معماري. يوزف چاپسکي، نقاش و نويسنده لهستاني، در مورد نقاشي فرانسوي و نقاشي لهستاني و همچنين ادبيات فرانسه صحبت مي کند. و مهمتر از همه، درباره‌ي پروست. اين اثر که اتحاد جماهير شوروي آن را به عنوان نمونه‌اي از ادبيات منحط بورژوازي قرار داه بود، نه تنها نمايشي از قدرت حافظه و يک مدل بسيار منحصر به فرد از مقاومت است، بلکه بسيار خواندني است.