انسان هاي اوليه براي درست کردن بسترخواب، نخست علف به غارهاي سنگي شان مي بردند. بعد روش گره زدن را آموختند و سپس با زيرو رو گذاشتن الياف، حصير بافتند. ايراني ها نزديک به پنج هزار سال پيش حصيربافي مي کرده اند. آن ها وقتي به استحکام الياف تنيده شده بيشتر پي بردند، پارچه و سپس فرش بافتند. باستان شناسان نشانه ها و ابزارهاي بافندگي ايرانيان در عصر مفرغ (نزديک به چهارهزار و پانصد سال پيش) را يافته اند و همين نشان دهنده ي تاريخ ديرينه ي فرش بافي در ايران است.