هميشه شيفته‌ي قانون تلاش معکوس بوده‌ام. گاهي آن‌ را «قانون وارونه» مي‌نامم. وقتي سعي مي‌کني روي سطح آب باقي بماني، غرق مي‌شوي؛ اما وقتي سعي کني غرق شوي، شناور باقي مي‌ماني. حس نا‌امني نتيجه‌ي تلاش براي رسيدن به امنيت است… برعکس، رستگاري و سلامت روان حاصل تشخيص تمام‌عيار اين حقيقت است که هيچ راهي براي رهايي و نجات خود نداريم. . از سري کتاب‌هايي براي احتمالاً تغيير رسيدن به موفقيت از راه شکست رسيدن به آرامش از راه اضطراب نگاهي نو به زندگي اوليور برکمن، همه‌جا، از شرق تا غرب را جست‌وجو کرده است تا آدم‌هايي را پيدا کند که همگي ديدگاه مشترکي به زندگي دارند. آدم‌هايي که چه روان‌پزشک و پژوهشگر روان‌شناسيِ تجربي باشند، چه متخصص مبارزه با تروريسم، مشاور کسب‌وکار و چه فيلسوف، همگي معتقدند تنها همان تلاش بي‌وقفه براي رسيدن به شادي است که باعث احساس بدبختي و بيچارگي ما مي‌شود. معتقدند راه ديگري براي رسيدن به شادي و موفقيت وجود دارد و آن‌هم با آغوشِ باز پذيرفتن شکست، بدبيني، عدم امنيت و عدم قطعيت است؛ يعني پذيرفتن همه‌ي چيزهايي که در زندگي از دست‌شان فراري‌ايم. پادزهر، کتابي تفکربرانگيز، تا حدي غيرعادي و در نهايت به‌غايت روح‌بخش است؛ کتاب راهنماي آدم‌هاي هوشمند براي درک سوءبرداشت آدم‌ها از معناي شادي و شادبودن. «کتابي خارق‌العاده که وادارمان مي‌کند به رويکرد فعلي‌مان نسبت‎به زندگي شک کنيم، به بازنگري آن بپردازيم و از جست‌وجوي مداوم شادي و قطعيتي که معمولاً به شکل مصرف‌گرايي بروز مي‌کند، دست برداريم.» ـ ويليام ليث، تلگراف