«هرچند اين كتاب آشكارا حاصل تجربه شخصي ماست، آن را همچنين بخشي از گفتگويي ملي درباره دل‌مشغولي پايان زندگي مي‌بينيم. همه مي‌خواهند از بهترين خدمات درماني ممكن بهره‌مند شوند و ميان دوستان و خانواده پشتيباني عاطفي پيدا كنند تا مرگي بي‌درد داشته باشند. حتي با امتيازهاي پزشكي و اجتماعي‌مان باز هم نمي‌توانيم از درد و ترس مرگي كه به استقبالمان مي‌آيد در امن باشيم. ما هم مثل بقيه مي‌خواهيم كيفيت عمر باقي‌مانده‌مان را حفظ كنيم، در حالي‌ كه با روندهاي درماني‌اي مدارا مي‌كنيم كه گه‌گاه طاقتمان را طاق مي‌كنند. چه‌قدر مي‌خواهيم تحمل كنيم تا زنده بمانيم؟ چطور مي‌توانيم با كمترين درد ممكن به پايان زندگي برسيم؟ چطور مي توانيم به نحوي برازنده دنيا را به دستان نسل بعدي بسپاريم؟» از متن كتاب