روانشناسان دست به کار شده اند تا کارگران و هر مراجعي را بقاعده کنند. ديگر در هر چيزي پاي روان شناس در کار است، چه در بهره وري و انضباط و چه در بهنجار کردن سوژه. هر آنچه پيشتر بازجويي به شمار مي آمد اکنون رنگ مصاحبه و پرسشنامه روانشناسانه به خود گرفته است. از مدير کارخانه تا مجري برنامه هاي تاک شوو سايت هاي انتخاب همسر و… همگي آب به آسيابي واحد ميريزند: سرمايه داري. سرمايه داري هيجاني با تقسيم بندي سوژه ها و مفاهيم هم‌تنگ هيجان دست به خلق انسانهايي زده که دائم بايد خود را در قبال سيستم بهنجار کنند. با ابهام فزاينده در تعريف آرمان سلامت، به هرگونه رفتاري مي توان برچسب «نابهنجار»، «بيمار» يا «روان نژند» زد. فضاي مجازي را نيز بايد به اين ماتريس افزود. به راستي در چه جهاني زندگي مي کنيم؟ دنبال چه مي گرديم و چرا هر بار از اين جست وجو بيشتر نااميد ميشويم؟