منتقدان اين کتاب را نقطه عطفي در رمان امروز عراق مي‌دانند و به تصريح همگان، واجد همه خصلت‌ها و خصايص هنر رمان‌نويسي و سرآغاز دوره تازه‌اي از حيات داستان‌نويسي در عراق است. ستايش منتقدان از اين رمان چنان بود که آن را نخستين رمان عراقي، به معني دقيق هنري و تّام و تمامِ عبارت، برشمرده‌اند. اين رمان سرنوشت مجموعه‌اي از انسان‌هاي شوربخت را ترسيم مي‌کند که در حاشيه تاريخ سر مي‌کنند. زمان روايت داستان به سال‌هاي آخر جنگ جهاني دوم و استعمار انگليس برمي‌گردد و حوادث آن در اماکني روي مي‌دهد که نخستين ويژگي آنها فقر همه‌جانبه است. امروزه اين کتاب را يکي از صد رمان برتر در جهان عرب مي‌شمارند.