سقراط در رساله «ته‌تتوس» به اين نکته اشاره مي‌کند که گرچه همواره مستقيم‌ترين راه، نزديک‌ترين راه تلقي مي‌شود، اما مسير شناخت، نه مسيري مستقيم بلکه مارپيچي پر پيچ‌وخم است. در کتاب حاضر نيز به همين قياس، نه با انکشاف تدريجي يک نظام بلکه با شبکه درهم‌تنيده‌اي از مفاهيم روبه‌رو هستيم که هر بار با ظهور مجدد خود، ظرايف تازه‌اي را از ديدگاهي جديد به بحث مي‌افزايند. آگامبن فيلسوف ايتاليايي در طي پنج فصل، و در خلال بحث درباره مضاميني از اثر هنري گرفته تا فقر و کاپيتاليسم، در بسترهاي مختلفي به مفاهيم بنيادين آفرينش، پتانسيل، فرمان و رابطه متقابل ميان اين مفاهيم مي‌پردازد تا از اين طريق مفهوم آرخه را روشن سازد و به برون‌رفتي آن_ارشيک از نظام کنوني بينديشد؛ استراتژي‌اي که هم از هرگونه آرخه فراتر مي‌رود و هم از آنارشيِ قدرت و کاپيتاليسم.