ـــ داشتم فکر ميکردم از قضا ـــ همين حالا / قبل اين که پياده شيم ـــ که سؤال من‌م هس ـــ ميفرماد؟ ـــ ميفرماد چي ميفرماد / ?قرنها بگذشت و اين قرن نوي‌ست / ماه آن ماه است آب آن آب نيست? ـــ قرن نو، چشم انتظار قرن نوييم واقعاً؟ ـــ نيستيم؟ / زمانه ميگذره / قرن بر ماست که ميگذره ـــ عين آبي که ميگذره / چيزايي‌م هست که نميگذره، چيزاي هميشگي / بخون دوباره ـــ ماه آن ماه است آب آن آب نيست ـــ جوابته واقعا؟ ـــ جواب شما نيست؟ ـــ هست. | قرنها بگذشت داستان بلندي است که شميم بهار در سال 1399 به رشته تحرير درآورده است. کتاب داستان مرد و زني است که در روزهاي پرتلاطم آخرين سال اين قرن و در «زمانه‌ي همه‌گيري» تهران را براي هميشه ترک مي‌کنند و راهي شهر ديگري مي‌شوند. آنها در اين مسير درگير گفت‌و‌گوهايي دربار? بسياري از چيزها مي‌شوند؛ از ادبيات گرفته تا ايام زندگي.