اين كتاب‌ها فلسفه را ساده نمي‌كنند بلكه از ابهت هراس‌آور فلسفه مي‌كاهند. خواننده ممكن است خواندن اين كتاب‌ها را به اميد يافتن پاسخ‌هاي روشن آغاز كند: پاسخي براي مسئله‌ي تنهايي‌اش، چرايي مرگ، منشاء ملال و دلزدگي... اما انتظار اين‌كه كتابي يا كسي در چند صفحه يا فلان تعداد نكته به ما بگويد چطور زندگي كنيم و چگونه خوشبخت شويم، در واقع يك جور انكار مسئوليت شخصي انسان است. پاسخي شخصي قطعي و ابدي كه مناسب حال همه كس باشد وجود ندارد. كتاب‌هايي كه چنين مدعاهايي دارند قطعا فريب‌كارند. كتاب‌هاي اين مجموعه نسخه نمي‌پيچند و سياهه‌اي از اعمال نيك و بد پيش روي شما نمي‌گذارند: بلكه مي‌خواهند به فهم بهتر زندگي و پرسش‌ها و تجربه‌هايمان كمك مي‌كنند: چراغي بيفروزد تا در اين اتاق تاريك زندگي و در لحظات دشوار، دركمان از پرسش‌هاي بي پايان انساني روشن‌تر شود، بدانيم فيلسوفان و حكيمان جهان به اين پرسش‌ها چطور فكر كرده‌اند: تا با فهم دقيق‌تر و ديدي بازتر بتوانيمدر زندگي‌مان تصميم بگيريم، مسئوليت تصميم‌مان را شجاعانه بر عهده بگيريم و با عواقب تصميم‌هايمان روبرو شويم. همه دروغ مي‌گويند در تماس خواهيم بود و ديگر خبري از آن‌ها نمي‌شود. مي‌گويند از دست تو ناراحت نيستند ولي هستند. مي‌گويند دوستت دارند در حالي كه ندارند. مردم به دوستانشان دروغ مي‌گويند، به رئيس‌ها دروغ مي‌گويند، به پدر و مادرها دروغ مي‌گويند، به دكترها دروغ مي‌گويند، به همسرها دروغ مي‌گويند، حتي به خودشان هم دروغ مي‌گويند. و بي‌برو برگرد به پيمايش‌ها دروغ مي‌گويند. مردم دروغ مي‌گويند تا چهره‌ي بهتري از خود به نمايش بگذارند. اما ممكن است اطلاعاتي را كه از آن‌ها خجالت مي كشند در اختيار گوگل بگذارند-اطلاعات زناشويي، مشكلات رواني، كمبود اعتماد به نفس و دشمني با سياه‌پوستان. ارزش جستجوهاي گوگل در حجم بالاي آن‌ها نيست، بلكه در صداقتي‌ست كه مردم در جستجوها نشان مي‌دهند. حالا مي‌توانيم از ميان خروارها داده‌ي صادقانه به پاسخ سوالاتي برسيم كه بشر در طول تاريخ عمدتا پاسخ به آن‌ها را به دروغ داده است.