محققان حوزه تفكر سيستمي، پس از بررسي سازمان‌ها، علي‌رغم تفاوت‌هاي ظاهري به الگوهاي رفتاري، ساختارها و مشكلات مشابهي پي برده‌اند و آن‌ها را تحت عنوان الگوهاي سيستمي معرفي كرده‌اند. اين الگوها بعضي از ساختارها، روش‌هاي متداول تصميم‌گيري و نتايج آن‌ها را نشان مي‌دهند، به نحوي كه با استفاده از اين الگوها و با ديدن نشانه‌ها، مي‌توان ساختارهاي شكل‌دهنده را شناسايي كرده و موثرترين راه‌حل ها را به كار گرفت. فهم اين الگوها انسان را براي درك ساختار ايجادكننده تحولات و چگونگي مديريت آن‌ها آماده مي كند. همچنين با استفاده از اين الگوها مي‌توان مشكلات را پيش‌بيني و اقدامات مقتضي را تعريف كرد. اين الگوها ابزار قدرتمندي براي عارضه‌يابي بيماري‌هاي مزمن و پنهان سازمان‌ها و تعريف اقدامات اهرمي با توان ايجاد تغييرات بنيادين هستند. به لحاظ اهميت و تاثيرگذاري اين الگوها بر زندگي افراد، سازمان‌ها و جوامع، هر ساله در كشورهاي صنعتي كارگاه‌هاي آموزشي متعددي در اين زمينه براي مديران و معلمان برگزار مي‌شود.