ردپاي گتسبي بزرگ اسكات فيتز جرالد (رمان محبوب راوي و نويسنده) و ناطوردشت سلينجر (رمان دلخواه نويسنده كه خود به زبان ژاپني ترجمه‌اش كرده) و بسياري رمان‌هاي جذاب قرن نوزده و بيست در اين رمان موراكامي نيز - بيش از رمان‌هاي ديگر - پيداست. در اين داستان سرشار از حسرت و فقدان (كه مايه مكرر آثار موراكامي است) به‌رغم داستان سرراست و كلاسيك آن، همه شخصيت‌ها به نوعي آسيب رواني ديده، يا غير عاديند و بدتر از همه نائوكو است كه... اما روايت چنان آكنده از عشق به زندگي و تلاش براي به دست آوردن سهم خود از آن و اميد به آينده است كه بي‌جهت محبوب جوانان نشده و چهار ميليون نسخه به چاپ نرسيده. تورو واتانابه، راوي داستان، شعارش به نقل از دوستش، ناگازاوا، اين است: «به حال خود دل نسوزان. فقط عوضي‌ها اين كار را مي‌كنند.»، يا پس از فقدان‌ها و نامرادي‌ها مي‌گويد: «...اما من زندگي را انتخاب كرده‌ام.» زيبايي‌هاي رمان در اين نكات خلاصه نمي‌شود، بلكه مالامال از ستايش طبيعت و خير و خوبي است.