يادگيري به انسان اجازه مي‌دهد تا نسبت به هر يك از انواع ديگر موجودات، در انعطاف‌پذيري و سازش از مرتبه بالاتري برخوردار باشد. در حال حاضر دو چشم‌انداز اصلي نظريه‌اي به ما كمك مي‌كنند تا بفهميم كه مردم چگونه ياد مي‌گيرند. ديدگاه رفتارگرا كه بر ارتباط ميان محرك‌ها و پاسخ‌هاي مشاهده شدني تاكيد دارد و ديدگاه شناختي كه بر نقش فرآيندهاي ذهني مربوط به يادگيري اصرار مي‌ورزد. اصول (توصيف‌هاي مربوط به اينكه چه عواملي بر يادگيري تاثير دارند) و نظريه‌ها (تبيين‌هاي مربوط به اينكه چرا عوامل مذكور آن اثرات را دارند) از رفتارگرايي و شناخت‌گرايي هر دو شايد مربيان را در بهينه‌سازي محيط‌هاي يادگيري و تسهيل پيشرفت دانش‌آموز ياري دهند.