دو بخش از صورت كسي. بياورم كافي‌ست. سياه كند روزگارم و خانه‌ام. و اين راي رو سياه مفعولي را. بردارم از پشت هر چه باز. دراز بايد بكشم مثلا با خيال تخت و. خودم را درست و حسابي بزنم. به آن راه. به رفتاري گوري رفته يك جاي دور. با تاريكي خود. از بس كه كسي نمي‌كندش پر. دست آخر هم معلوم است. كه با دو بخش از صورت كسي فقط. نظري ندارم. جز اين‌كه بگويم. چشم.