روان‌شناسي به نام جان دالرد و برخي همكارانش معتقدند نوميدي هميشه خشم‌آفرين است، اينان در سال 1939، فرضيه نوميدي ـ پرخاش‌گري را كه نظريه‌اي است صاف و ساده به اين شرح ارائه دادند. نوميدي يعني نرسيدن به هدف، محرك پرخاش‌گري يعني خشم، را فعال مي‌سازد و اين نيز به نوبه خود، شخص را به پرخاش‌گري وا مي‌دارد. همچنين دالرد بر اين معتقد است كه نوميدي هميشه باعث پرخاش‌گري مي‌شود و پرخاش‌گري نيز هميشه زاييده ناميدي است.