داستان‌هاي كوتاهي كه در اين دفتر گنجانده شده‌اند آثاري از نويسندگاني با روحيه‌ها و سليقه‌هاي متفاوت هستند: اگر آلاركون قصه‌اي نه بيگانه با مطايبه مي‌نويسد، گوستابو آدولفو بكر، اثري كه بين واقعيت و غير واقعيت در نوسان است و فضايي از موسيقي پري‌وار شگرف مي‌آفريند عرضه مي‌كند؛ اگر اميليا پاردو باثان و كلارين و ناتوراليسم توجه دارند، گونثالث از طنز دوري نمي‌گزيند؛ اگر روسينيول رئاليست با مهارت نقاشان به توصيف تلخي زندگي‌هاي فردي مي‌پردازد، آنتونيو اسپينا، بلاسكو ايبانيث، خوسه ماريا ده كينتو، كارلوس لاررا و آلونسو لرما پروايي ندارند كه مستقيما به معضل‌هاي اجتماعي روي بياورند...