هنگامي كه اين بخش‌هاي مستقل را از رمان‌ها و خاطره‌هايم برمي‌گزيدم تا در اين كتاب كوچك جاي دهم، با يك پرسش اساسي روبرو شدم. يك سوال اساسي كه هر خواننده دقيق و هر رمان‌نويس دقيق كه درگير داستان شده است، بايد مدام به آن بينديشد و بپرسد: در اينجا چه كسي حوادث را مي‌بيند؟ چه كسي روايت مي‌كند؟ اين صدايي كه سخن مي‌گويد و روايت مي‌كند كيست؟ رمان‌نويسي، هنر سخن گفتن انسان از زندگي خويشتن همچون سخن گفتن مانند سخن گفتن از زندگي خويشتن است. از اين روي...