در بينوايان قضا و قدر آن چيزي نيست كه از نام‌اش بر مي‌آيد، يك تصادف، امري پيش‌بيني نشده و استثنايي، گسست وضعيت عادي، بلكه پديده‌اي است دائمي، كه مدام در زندگي پر سوناژها مداخله مي‌كند، آن را شكل مي‌بخشد و به سمت نيك‌بختي يا محنت سوق مي‌دهد. راوي از زمينه‌چيني‌هاي مرموز قضا و قدر كه به كرات رخ مي‌دهند سخن مي‌گويد. در رساله وسوسه ناممكن، ماريو بارگاس يوسا، با ژرف‌بيني نقادانه و خلاق خويش، سراغ بينوايان، شاهكار جاويدان ويكتور هوگو، رفته و نكته‌هايي ناگفته را درباره اين رمان سترگ آشكار كرده، كساني كه رساله عيش مدام درباره مادام بوواري را پسنديدند، از اين اثر نيز به همان اندازه لذت مي‌برند و مي‌آموزند.