كتاب حاضر به ترسيم رئوس كلي ديدگاه‌ها، نقطه نظرات و تفكرات ايهاب حسن درباره تمايز مدرنسيم و پست‌مدرنسيم؛ ژان- فرانسوا ليوتار درباره جايگاه گفتمان، فرا روايت و دانش در وضعيت پست‌مدرن؛ ميشل فوكو درباره قدرت و دانش؛ فردريك جيمسون درباره نقشه‌پردازي پست‌مدرن به منزله منطق فرهنگي سرمايه‌داري متاخر؛ ژان بوديار درباره نظم وانمودها، نقش رسانه‌ها و وسايل ارتباطات جمعي در ايجاد فريفتگي، اغوا و شيفتگي يا خلسه ارتباطات؛ ديويد هاروي درباره تراكم و قبض زمان- مكان؛ چارلز جنكز درباره مرگ معماري مدرنيستي و ظهور هنر و معماري پست مدرن؛ ژاك دريدا درباره شالوده‌شكني، ساخت‌گشايي، مركز‌زدايي؛ و ژيل دلوز و فليكس گاتاري درباره ريزوم‌ها و ريشه‌هاي فرعي مي‌پردازد.