اين كتاب همان فروغ مزديسني است كه به قلم كيخسرو شاهرخ نگارش يافته و سال‌ها ناياب بود و با مطالعه آن دريافتم كه جاي چنين كتاب ارزنده‌اي در ميان اهل تحقيق و صاحب نظر خالي باشد، بنابراين آن را از نو پيراستم و صفحاتي از آن را كه مطالب آن كهنه و روزينه نبود از آن كاستم، سپس نامي در خور بر آن نهادم.