باسم خندقچي در کتاب «نقابي به رنگ اسمان» که جايزه‌ي جهاني ادبيات عرب، بوکر را از آن خود کرده شيوه‌ي روايتي ويژه‌اي را به کار گرفته و به موضوعات پيچيده‌اي مثل آگاهي از خويشن، آگاهي از ديگري و آگاهي از جهان مي‌پردازد؛ نيز از تخيل، واقعيت دردناک، تکه‌تکه شدن خانواده، آوارگي، نژادپرستي، آرزوي آزادي و از هر آن‌چه انسان را تحقير مي‌کند، براي نوشتن اين رمان ارزشمند بهره برده است. حالا اشتياق فراوان دارم که براي تو حکايت کنم.. مي‌داني که فرق زيادي‌ست بين گفتن و نوشتن؟ البته مي‌داني. حکايت کلام است و نوشتن واژه، اما تفاوت بزرگ ديگري هم هست… تفاوت شهرزادي، مراد. زندگي داستان‌سرايي ست. من براي‌ات حکايت مي‌کنم تا مثل شهرزاد زنده بمانم که بيشتر از هزار شب در برابر مردسالاري شهريارِ جلاد پايداري کرد. با قصه‌هاي‌اش در برابر او ايستاد. قصه همان جام مقدس است و من براي‌ات قصه خواهم گفت، دوست من. تا وقتي برنامه‌ي ضبط نوار صوتي در گوشي‌ام براي ناله و شکوه‌هاي‌ام جا داشته باشد، براي‌ات حکايت مي‌کنم. فقط کساني مي‌ميرند که حق حکايت ندارند و آدم‌هاي مرده‌ي زنده دوروبَرم بسيارند، دوست من.. زامبي.. زامبي‌هاي از پا افتاده‌ي طاعون‌زده با جسدهاي گنديده‌ي باد کرده… آه مراد، دارم خفه مي‌شوم، نجات‌ام بده.