اين کتاب از حوادثي سخن مي‌راند که پس از درگذشت کورش بزرگ، بنيادگذار ستوده‌نام و بلندآوازه ايرانشهر، بر سر اين آب و خاک و بر نياکان ما رفت. هدف از نوشتن اين زندگينامه، بررسي عوامل و عللي که ميهن کورش را به لبه پرتگاه کشانيد و بازگفتن کوشش‌هاي پهلوانانه و پيگير داريوش هخامنشي در پاسداري از ميراث کورش و نگهباني ايرانيان و نيز شرح خدمات او به مردمش و جهانيان بوده است. مؤلف کتاب، دکتر عليرضا شاپور شهبازي از باستان‌شناسان و تاريخ‌نگاران زبده و استاد فقيد ايران باستان در ايران، آلمان و ايالات متحده آمريکاست. ايران‌شناس و کتاب‌شناس برجسته، ايرج افشار، هنگامي که از درگذشت او مطلع شد، در نوشته‌اي چنين تأکيد کرد: «شهبازي يکي از دانايان ايران بود که روزگار ايران باستان، مخصوصاً عصر هخامنشي را نيکو مي‌شناخت و درباره آن دوره، تجربه ميداني، ديد جهاني و آگاهي وسيع داشت».