چرا امريکا نمي‌تواند از فروش اسلحه دست بردارد و از راه‌هاي ديگري پول درآورد؟ اسلحه را نه مي‌شود کاشت و خورد، نه مي‌شود با آن خوابيد. بوش مي‌گويد: «ما براي برقراري صلح مي‌جنگيم.» اين چه جور صلحي است که هست و نيست ما را به باد داده؟ نظم نوين جهاني‌شان اين است؟ او مي‌گويد هيچ خصومتي با مردم عراق ندارد. يعني نمي‌داند يا نمي‌فهمد که اتفاقاً فقط «مردم» عراق از جنگ آسيب ديدند؟/ از متن کتاب نها الراضي يکي از ما مردم عادي خاورميانه است. ما که مرگمان در هر جنگي «تلفات جانبي» به حساب مي‌ايد. او از سياست چيزي نمي‌داند، تنها از مصائب جنگ و تحريم مي‌گويد و البته از مرگ. مرگ بي‌شمار انسان بي‌گناهِ بيزار از جنگ و تحريم که قرباني سياست‌ها و حمايت‌هاي جنگ‌افروزان مي‌شوند.