اوفليا پس از کشته‌شدن پدرش قدرت تکلم خود را از دست مي‌دهد. او را به آسايشگاهي منتقل مي‌کنند. ميلي که شب در گرو عشق اوفليا دارد، به کشف داستان زندگي معشوقه برمي‌خيزد و در آن مسير به حکايت پرماجراي دلاوري ايرانياني مي‌پردازد که در راه حفظ دست‌نوشته‌ي مم‌وزين، شاهکار ادبيات کردي، جان‌فشاني‌ها کرده‌اند. شايد ميلي طنين عشق خود به اوفليا را در سرگذشت آن رومئو و ژوليت کرد مي‌بيند. داستاني در ستايش قدرت روايت و جادوي کلمات.