فصلي در دوزخ درواقع اعتراف‌نامه و وصيت‌نامه‌اي است که شاعر نابغه و نوجواني آن را در قالب شعر منثوري نوشته است. اثري که مقدر بود دنياي شعر و روايت بعد از خود را متحول کند. رمبو بعد از نوشتن فصلي در دوزخ، ديگر بالکل از دنياي شعر و شاعري بيرون رفت. حتي خانواده‌اش را گذاشت و رفت. بعدا که يکي از دوستانش ازش مي‌پرسد چرا ناگهان همه چيز را ترک کردي، در جوابش مي‌گويد: براي اينکه همه چيز بيهوده است.