شايد چندتا از اين رباعي‌ها را در نيشابور و کدکن گفته باشم.بقيه را در تهران و در فرهنگستان سروده‌ام،با اين همه عنوان”رباعياتي از نيشابور” را براي اين مجموعه بسيار مي‌پسندم. اين نيشابور بيش از آنکه نقطه‌اي روي نقش? جغرافياي خراسان باشد نوعي حال و هواي روحي است. درست مثل مجموع? ” در کوچه باغ‌هاي نشابور” که نيم قرن پيش از اين انتشار يافت.