کتاب حاضر تاريخچهي مکتب فرانکفورت است با بياني فهميدني و لذتبخش. نويسنده بيوگرافي، فلسفه و قصهگويي را درهم ميبافد تا نشان دهد چگونه متفکران اين مکتب به اميد درک سياست فرهنگ در گيرودار برآمدن فاشيسم گرد هم آمدند، و فرهنگ عامه را موضوع مطالعهي جدي خود -چه در فيلم، موسيقي، انديشه و چه در مصرفگرايي- قرار دادند. جفريز با شرحهاي نظري و ديدي انتقادي فضايي ميگشايد تا اين استادان ديالکتيک را در پرتويي تازه ببينيم. خواننده همچنين در اين کتاب تئودور آدورنو را ميبيند که در يک مهماني شام پيانو مينوازد و چارلي چاپلين با ادا و اطوار تفسير موسيقي را بر عهده دارد؛ آرتور کوستلر و والتر بنيامين مشغول فرارند؛ جروبحث اريش فروم و هربرت مارکوزه بالا ميگيرد؛ توماس مان نبض دکتر فاستوس را در دست دارد؛ برشت، هورکهايمر، هابرماس و ديگران نتهايي از اين بيوگرافي جمعي پرشورند.
