ليبرال‌دموکراسي امروزه گرفتار بحران شده يا، چنان‌چه بخواهيم دقيق‌تر بگوييم، عرصه بر آن تنگ شده است. نه‌فقط در ايالات متحده، بلکه در بسياري از کشورهاي اروپايي و در ميان قاطبه‌ي مللِ اين پهنه‌ي خاکي، شاهد سربرآوردن دوران جديدي از سياست‌هاي دموکراسي‌ستيز هستيم که اغلب‌شان به شکلي فزاينده حائز ويژگي‌هاي اقتدارگرايانه هستند. در اين کشورها، يکي پس از ديگري، جنبش‌هاي اجتماعي و سران سياسي توانسته‌اند شعله‌هاي بيگانه‌هراسي، نژادپرستي، بومي‌گرايي و پوپوليسم ارتجاعي را برافروزند… مقاله‌هاي گردآوري‌شده در اين مجلد، از جريان‌هاي نيرومند نظريه‌ي انتقادي بهره گرفته‌اند تا برخي ابعاد بحران سياسي جاري را درک‌پذير سازند. بر خلاف ساير شاخه‌هاي نظريه‌ي سياسي و اجتماعي، نظريه‌ي انتقادي براي [پرداختن به] مسئله‌ي بحران دموکراتيک به رويکردهايي متوسل مي‌شود که پيوندهاي پيچيده ميان نگرش‌هاي سوبژکتيو و روندهاي تاريخيِ کلان را، خاصه روندهاي تاريخيِ سرمايه‌داري و ماهيت متغير دولت‌ها و فرماسيون‌هاي اجتماعي، بررسي مي‌کنند.