معرفي کوتاه:در جلد سيزدهم از سلسله انتشارات کنفرانس هاي "جورجولوي دلاويدا "در دانشگاه کاليفرنيا در لوس آنجلس [UCLA]که به سرپرستي احسان يارشاطر به نگارش درآمده نقش مردم ايران در توسعه و تحکيم تمدن اسلامي، بررسي و ارزيابي شده است" .يارشاطر "بر اين باور است که "فرهنگ اسلامي پس از نيل به اوج، در قرن نهم ميلادي در بغداد وارد دوره اي از رکود و افول گرديد، سپس دوراني نو و بسيار خلاق در خراسان و ماوراء النهر آغاز گرديد که خصوصيت عمده آن گزينش زبان فارسي به عنوان ابزار و واسطه بيان ادبي است .اين بيان و الگوي ادبي و فکري ايراني همراه با نوعي جهان بيني عرفاني از آناتولي تا هند گسترش يافت .با فرا رسيدن نيمه قرن شانزدهم اين شيوه ادبي و فکري و عرفاني در سه امپراتوري که بخش عمده جهان اسلام را تشکيل مي دادند، يعني امپراتوري عثماني، صفوي و گورکاني رواج يافت....يارشاطر علاوه بر آن در اين کتاب برخي فرضيه هاي کهن و نظريات جديد درباره اين که آيا اسلام ايراني شد يا ايران اسلامي، بررسي کرده است ."گفتني است کتاب در قالب هفت مقاله تدوين شده که يکي از آنها "حضور ايران در جهان اسلام "به قلم "احسان يارشاطر "است که به نمونه اي از آن اشاره گرديد . مقالات ديگر کتاب عبارت اند از" :دانشمندان ايراني در جهان اسلام : اخترشناسي از مراغه تا سمرقند/ جرج صليبا" ;"ديوان غربي ـ شرقي : تاثير شعر فارسي در شرق و غرب/ آنماري شيمل" ;"مفاهيم زمان در تصوف ايراني/ گرهارد بورينگ"، "مينياتورهاي ايراني :نگاره يا نقاشي/ اولگ گرابار" ;"نقش ايران در تاريخ نگاري در دوره پيش از مغول/ سي.ادموند بازورت "و "نفوذ زبان و ادبيات فارسي در ميان ترکان/ گرهارد درفر ."