آدم ها آرام آرام به يکي از ميليون ها مدار زندگي عادت مي کنند، درست مثل سياره اي که در يک منظومه براي هميشه گرفتار شده باشد. بعد از آن روزها پشت روزها و سال ها پشت سال ها و اسم اين دو باطل مي شود تقدير. تا پيش از غروب باراني سه شنبه، اول دي ماه 1388 من هم به مدار خودم عادت کرده بودم...