کتاب زندگاني من و روزگار سخت، اثري است از جيمز تربر، کسي که او را بعد از مارک تواين به عنوان بزرگ ترين طنز پرداز آمريکا مي شناسند. اثر حاضر يک اتوبيوگرافي است که زندگي تربر را از هنگام کودکي تا پايان دانشگاه به تصوير مي کشد، يک زندگي پر فراز و نشيب که با بدبياري هاي بسياري همراه بوده و شايد همين بدبياري ها ذهن اين مرد طناز را بر تخيلات معطوف ساخته است. او در زندگي نامه اش از خانواده ي عجيب و غريب خود مي گويد از پدر بزرگ زمان پريش و غرق در خيالاتش، از برادران گاه به گاه شيطانش، از پدر نه چندان خوش شانس و از مادر ذاتا کمدينش.