يوهان کرايف فقيد، يکي از آن محدود فوتباليست‌هايي که هم در مقام بازيکن و هم مربي، قهرمان جام باشگاه‌‎هاي اروپا شد، زماني گفته بود: «به ‌لحاظ آماري ثابت شده است که در طول نود دقيقه‌ي فوتبال هر بازيکن به‌طور ميانگين تنها سه دقيقه توپ را در اختيار دارد. حال پرسش مهم اين است: در طول آن هشتاد و هفت دقيقه‌ي ديگر چه مي‌کنيد؟ پاسخ اين پرسش معيار کيفيت شما به‌عنوان يک فوتباليست است.» اين گفته‌ي مرد شماره‌ي 14 لاله‌هاي نارنجي را شايد بتوان چکيده‌ي فوتبال مدرن و يا تاکتيک در معناي دقيقش دانست. اينکه هر بازيکن و هر تيم بدون در نظر گرفتن توپ، در طول بازي در زمين فوتبال چه کار مي‌کند و با چه آرايشي حضور دارند؟ کتاب «وارونه کردن هرم؛ تاريخ تاکتيک در فوتبال» بحث مفصل و جامعي‌ست که شکل‌گيري فوتبال در معناي امروزي‌اش را توضيح داده و تفسير مي‌کند. کتاب با روايتي جذاب از دل تاريخ، سيات و جامعه‌شناسي، روند تطوّر اين پديده‌ي عجيب و تنها ورزش به معناي تمام کلمه توده‌اي را از لحظه‌هاي آغازش تا به امروز پي مي‌گيرد و نشان مي‌دهد که چه‌گونه فوتبال از بازي‌اي که فقط در آن گل زدن اهميت داشت به ورزشي تبديل شد که گل زدن و گل نخوردن واجد اهميتي هم‌راستا شدند. وارونه کردن هرم نشان مي‌دهد که چه‌طور متفکراني که هم فلسفه مي‌دانستند و هم رياضي و هندسه، در قامت بزرگ‌ترين مربيان تاريخ فوتبال، موجب شدند که اين ورزش 22 نفره هيچ‌گاه جذابيتش را براي بازي و تماشا ازدست ندهد.