كتاب «رئاليسم شاعرانه ژان رنوار» به زندگي و فيلم‌هاي رنوار و در غايت به سبك، نگرش و جهان‌نگري او مي‌پردازد و اين كه چرا اورسن ولز، ديگر فيلم‌ساز برجسته تاريخ سينما، ژان رنوار را بزرگ همه كارگردان‌ها ناميده است. آندره بازن، منتقد و تئوريسين فرانسوي او را پدر موج نوي فرانسه خوانده و فرانسوا تروفو، فيلم‌ساز موج نوي فرانسه هم او را بزرگ‌ترين فيلم‌ساز جهان دانسته است. فيلم‌هاي رنوار درباره انسان است، نه حوادث و زندگي شرايط حاكم بر آن‌ها؛ و غالبا موضوعي اجتماعي دارند و به نوعي تضاد بين طبيعت و جامعه را نشان مي‌دهند. آثار رنوار، تلفيق ئ تركيبي استادانه از فكر، احساس، زندگي و هنر است. در سينماي رنوار از قهرمان و ضد قهرمان خبيث خبري نيست. كاراكترها، سياه و سفيد نيستند و زندگي‌اي ميان اين دو دارند كه كمي كم‌رنگ‌تر يا قدري پررنگ‌تر است. از اين رو شايد بتوان او را اگاليترين به معني برابرخواه دانست.