در کتاب «تا به آخر با هيتلر» لينگه با حکايت ها و اظهارنظر هاي زيادي جريان روزمره‌ي زندگي هيتلر را به تصوير مي‌شکد، از جمله عادت هايش در غذا خوردن، نفطه ضعف هايش، علايقش، حس شوخ طبيعي‌اش و زندگي خصوصي‌اش با بروان. لينگه باور داشت که سگ هيتلر نزديک‌ترين همدمش بود. بعد از جنگ در مصاحبه‌اي گفت: «امصا کردن حکم تعدام يکي از افسران حاضر در خط مقدم برايش آسان تر بود از اينکه خبر بدي درباره‌ي سلامتي سگش بشنود.» لينگه در کتاب «تا به آخر با هيتلر» در چند مورد (از جمله سوء قصد اشتوفنبرگ در ولاي 1944) گزارش عيني ممتازي از وقايع به دست مي‌دهد. همچنين درباره‌ي اعضاي برجسته‌ي حلقه‌ي نزديکان هيتلر (مانند هس، بورمن و ريين‌تروپ) شرح حال مختصر و مفيدي ارايه کرده است.