جومپا لاهيري در اين اثر از جلد کتاب ها مي گويد. کتاب چنين شروع مي شود: «وقتي در خردسالي به خانه خويشان پدري ام در کلکته مي رفتم، صبح ها لباس پوشيدن عموزاده ها و عمه زاده هايم را تماشا مي کردم. آنها خود را براي رفتن به مدرسه آماده مي کردند؛ درحالي که من در تعطيلات بودم. آنها هر روز صبح، پس از استحمام و پيش از صرف صبحانه، هميشه يک لباس را مي پوشيدند: يک دست اونيفورم. عموزاده و عمه زاده هايم به مدارس متفاوتي مي رفتند و از اين رو اونيفورم هايشان فرق مي کرد. پسرها شلوارهاي کتاني سرمه اي مي پوشيدند. دخترها که چندسال از پسرها بزرگ تر بودند، دامن آبي روشن مي پوشيدند..»