اتيپل براي ما ايرانيان يک داستان آشناست. داستان اخلاقيات عرفي شدهي ريشهدار جامعه نسبت به انسان و عشق و زندگي و ترديدهايي که در طي ساليان بر اين وضعيت ترک مياندازد.
اتيپل يکي از بهترين آثار ادبي توليدشده در شوروي است که در نقد رئاليسم سوسياليستي و نگاه غالب به ادبيات در اين جامعه نوشته شده است. ارنبورگ خود از حاميان اصلي جريان رئاليسم سوسياليستي بود که در اين کتاب از آن نگاه دست کشيده و سعي کرده دست به تجربيات تازه بزند.
اتيپل داستاني جذاب و سرگرمکننده با شروعي طوفاني است که به همراه ارزشهاي تاريخياي هم که دارد ميتواند براي خوانندگان جذاب باشد.
در يک کلام اتيپل داستان گسست و ترديد است. ترديد از وضعيت قبلي و گسست از آن براي رسيدن به وضعيت جديد.
اتيپل فارغ از نگاه انتقادي به ارزشهاي ايدئولوژيک نهادينه شده در نگاه به انسان و عشق و ادبيات نگاهي انتقادي هم به سياستهاي استاليني دارد. ايليا ارنبورگ کتاب را بلافاصله پس از مرگ استالين نوشت و باعث شد گفتوگوهايي انتقادي دربارهي دوران استالين شکل بگيرد. بعدها نام کتاب تبديل به نماد وضعيت پسااستاليني شد و از اصطلاح اتيپل به معني آبشدن يخها براي ناميدن دوران آرامش بعد از مرگ استالين استفاده کردند.
نويسنده | ايليا ارنبورگ |
قطع | رقعي |
مترجم | مژگان صمدي |
نوع جلد | شوميز |
زبان | فارسي |
تعداد صفحات | 188 |
نوبت چاپ | 1 |
ابعاد | 14.5 * 20.5 * 1.3 |
وزن | 190 |
سال چاپ | 1399 |
هنوز نظري ثبت نشده است