وارلام شالاموف که چندين سال از زندگي خود را در اردوگاه‌هاي کار اجباري گذراند، از نويسندگان توانا و تأثيرگذار ادبيات روسي است. او با امتناع از سبک وقاع‌نگاري مرسوم در ادبيات خاطره‌نويسي، سنت معرفي شخصيت‌هاي مثبت با نام واقعي‌شان و شخصيت‌هاي منفي با نام مستعار را زير پا مي‌گذارد و عمداً آن را معکوس مي‌کند. او باور دارد که معرفي انسان‌هاي شرور و فاسد اهميت بيشتري دارد. شالاموف بعد از گذر از آزمون‌هاي دردناک در دوره استالين، نه فقط هويت و خصلت فردي‌اش را از دست نداد که حتي موفق شد به رويکرد ادبي نويني در زبان و ادبيات روسيه برسد.