هر رفتاري نوعي ارتباط است. برقراري ارتباط جزء جدايي‌ناپذير از وجود است. انواع ارتباط شامل ارتباط با خود، خلق، خلقت و خداست. كليد قفل اكثر نيازهاي فردي هم در دست ديگران است، پس براي رفع نياز به برقراري ارتباط محتاجيم. از طرفي، چون نيازها به‌ صورت دوره‌اي آشكار مي‌شوند، نه‌تنها نيازمند برقراري ارتباط هستيم بلكه به حفظ ارتباط هم محتاجيم. مهارت ابراز وجود در روابط مردمي حامي حفظ ارتباط است. بنابراين، ابراز وجود مهم‌ترين مهارت ارتباطي است. خوشبختانه مي‌توان اين مهارت را آموخت. ابراز وجود درباره ارتباط موثر است و اين فقط به معني انتخاب واژگان درست در سخن گفتن در شرايطي خاص نيست. لحن صدا، زير و بمي، بلندي، بيان چهره‌اي، وضع اندامي و زبان بدن همگي بخشي از پيام شما هستند كه براي شخص ديگر ارسال مي‌كنيد، و در صورتي كه همه اين بخش‌ها با هم هماهنگ نباشند، شما يك پيام مبهم ارسال خواهيد كرد. به‌طور كلي اگر خود يا طرف مقابل‌تان را كم‌اهميت بدانيد، سبك ارتباطي‌تان قاطعانه نخواهد بود. اگرچه در برخي اوقات انتخاب مي‌كنيد كه منفعل باشيد، يا پرخاش‌گري كنيد، اما يك پاسخ قاطعانه، همواره ترجيح داده مي‌شود و به موقعيت برد ـ برد منجر مي‌گردد كه در آن هر دو طرف ارتباط احساس خوبي نسبت به خودشان خواهند داشت. مهارت ابراز وجود آموختني است. بدين منظور در اين كتاب رويكردها و فنون متنوع و پركاربردي مطرح شده است.