سفر 118 روزه‌ي آيت‌الله خميني به فرانسه و استقرار در دهكده‌ي نوفل لوشاتو (14مهرماه تا 12 بهمن 57) ، انقلاب ايران را ناگهان از يك پديده‌ي محلي و ملي به صورت كانون توجهات جهاني درآورد. پاريس در ميان شهرهاي اروپا، از يك موقعيت سياسي ويژه در اروپا و شايد هم در دنيا برخوردار است. سفر يك روحاني و يك مرجع تقليد برجسته‌ي شيعه‌ به يك كشور غير اسلامي، آن هم پاريس در قلب اروپا، خود يك رويداد بي‌سابقه بود. آن‌چه در اين مجموعه آمده است، گزارش تمام رويدادهاي آن ايام نيست. بلكه مربوط است به آن‌چه از آن‌ها مطلع بوده‌ام و من البته در تمام رويدادهاي پاريس حضور نداشته‌ام و از همه‌ي آن‌ها آگاهي ندارم. اگر همه‌ي فعالان آن دوره خاطرات خود را بنويسند، يك مورخ بي‌طرف مي‌تواند، ابعاد گوناگون آن دوره را در يك مجموعه منسجم به ملت ايران و نسل‌هاي آينده گزارش دهد. (نقل از مقدمه‌ي كتاب)