نيازهاي بيولوژيك و ساز و كارهاي فرهنگي و اجتماعي به شدت در هم تنيده شده‌اند؛ چندان كه زنان نمي‌توانند نسبت به نيازهاي بيولوژيك بدن خويش احساس خشنودي كنند و از آزادي عمل و فاعليت برخوردار باشند. ساختارهاي پدرسالارانه و مردسالارانه باعث مي‌شوند آناتومي،‌ سرنوشت زنان باشد. اين ساختارها، علاوه بر آن، مانع مي‌شوند كه زنان بتوانند آزادانه و به اختيار، بدن خويش را شخصا مديريت كنند و درباره نيازهاي آن تصميم بگيرند. اين ساختارها، نشان مي‌دهند كه بدن زن نمود واقعي سلطه است. زيرا سبب شده‌اند در زنان احساس نوعي انفعال، ديگربودگي، انزجار و بي‌قدرتي نسبت به بدنشان شكل بگيرد و بدن زن چونان قاره‌اي تاريك، ناشناخته، وهم‌انگيز، ترسناك و از همه مهم‌تر بيگانه از خود درآيد.