قائده اصلي اين كتاب پرداختن مستمر به فلسفه و نظريه اجرا است. هدف آن نيز اين است كه از طريق پرداختن به مطالعات موردي مربوط به جنبش‌هاي فلسفي و مكاتب فكري بحث‌هايي را پيش بكشد كه اهميت انتقادي دارند. هر يك از فصل‌ها از چشم‌انداز فلسفي خاصي،‌ موضوعات و پرسش‌هاي بنيادين مربوط به تئاتر و اجراي زنده را مورد توجه قرار مي‌دهد. مطالبي كه در اين كتاب مطرح مي‌شود بنا دارد كه خواننده را درگير كند و هيچ ايدئولوژي خاصي در اين كتاب غالب نيست، و هيچ انحصار و تعصب فكري هم موضوعات انتخابي را به سمت و سوي خاصي نبرده است. اميدواريم كه اين مجموعه چالش‌هاي ديگري به دنبال آورد، به طوري كه گفتگوي كنوني را، آن طور كه شايد مدنظر افلاتون بود، تداوم بخشد.