مطالعه‌ي سياست و انديشه‌ي سياسي دولتمردان پس از انقلاب يک تفاوت ماهوي با دوره پيش از آن دارد. در دوران جديد فهم سياست جداي از فهم دين و رابطه‌ي دين و سياست امکان‌پذير نيست و اين موضوع درباره‌ي شخصيت‌هاي روحاني به طور خاص صدق مي‌کند. لذا سياستمداران حاضر در جمهوري اسلامي پيش از هر چيز بايد رابطه‌ي خود را با حکومت ديني و رابطه‌ي دين و سياست تعريف کنند. در حقيقت پس از گذار از اين مرحله است که مي‌توانند در امور ديگر بينديشند و سياست‌گذاري کنند. بر همين اساس بوده که در پژوهش حاضر تلاش شده است تا انديشه و آراي سياسي آيت‌الله هاشمي براساس محورِ نگاه او به رابطه‌ي دين و سياست مورد بررسي قرار گيرد. به‌خصوص که شأن روحانيت او اين ضرورت را دوچندان مي‌کند.