علم پزشكي مانند ساير علوم تجربي پيوسته در حال پيشرفت و تغيير است. با توجه به نقش ساير علوم مثل فيزيك، شيمي در امور تشخيصي و درماني اين حوزه، با پيشرفت تخصصي اين علوم روزنه‌هاي تازه‌اي براي درمان اختلالات و بهبود عملكرد بيماران براي ما گشوده مي‌گردد. سال‌ها قبل مبتلايان به جذام افرادي خطرناك براي جامعه تلقي مي‌شدند كه باقي عمر خود را در محيط‌هاي بسته و جدا از خانواده و اجتماع سپري مي‌كردند اما به يمن پيشرفت راه‌هاي تشخيصي عامل ايجادكننده بيماري شناسايي شد و درمان آن ميسر گرديد و امروزه كودكان ما جذام و جذاميان را در قصه‌ها و فيلم‌ها مي‌بينند. روان‌پزشكي نيز از اين قاعده مستثني نيست. مبتلايان به بيماري‌هاي مزمن روان‌پزشكي با انگ بيماري رواني و افت عملكرد و محروميت از سير معمول زندگي دست و پنجه نرم مي‌كنند و چشم به‌ راه پيشرفت علوم و راه‌هاي درماني جديد هستند.