چيست پابلو نرودا، اين شيليايي شيدا، كه در واپسين سروده‌هايش ما را از «سفر خروج» به «سفر پرسش» مي‌برد‏؛ به سفري شگفت ميانه آغاز و انجام جهان؟ چه كيميايي است اين ميداس پير كه سيلاب واژه‌هاش درگاه نو ديدن است و نو كاويدن؛ هم‌چو كودكي كه همه‌چيز او را برمي‌انگيزاند و به پرسش وا مي‌دارد؟ «شتر از لاك‌پشت پرسيد. زير كوهانت چه چيز نهفته‌اي؟ و لاك‌پشت پاسخ داد. تو به نارنج چه مي‌گويي؟»