اين خيلي باعث تعجبمه كه چقدر راحت همه چيز عوض مي‌شه، چقدر آسونه كه از همون مسير هميشگي شروع كني و از جاي تازه‌اي سر در بياري. فقط يه قدم اشتباه يه مكث، يه راه انحرافي كافيه تا عاقبت دوستاي جديد پيدا كنين، يا يه اتفاق بد بيفته، يا رابطه‌تون به فنا بره. قبلا هرگز به ذهنم خطور نكرده بود؛ قبلا هرگز قادر به ديدنش نبودم. و اين باعث مي‌شه به طور ناخوشايندي حس كنم شايد همه اين احتمالات در يك زمان وجود دارن، مثلا تو هر لحظه‌اي كه زندگي مي‌كنيم هزاران لايه ديگه زير اون هست كه متفاوت به نظر مي‌رسه. شايد من و ليندزي دوستاي صميمي هستيم و هر دو از هم بيزاريم. شايد من فقط به اندازه يه كلاس رياضي با هرزگي فاصله دارم، درست مثل آنا كارتولو. شايد منم در عمق وجودم مثل اونم. شايد همه‌مون هستيم. .....