علاقه من به علم عصب نشأت‌يافته از سؤالاتي است كه به عنوان محقق در حوزه روان‌درماني، ذهنم را به خود مشغول ساخته است: تغييرات عمده‌اي كه افراد را به سمت درمان سوق مي‌دهند، كدام‌اند؟ چگونه امكان دارد ناگهان مغز انسان به ايجاد پديده‌اي اساساً جديد، كه از آن به عنوان اختلالات رواني ياد مي‌كنيم، دست بزند (پديده‌اي كه از جنبه كيفي كاملاً جديد است)؟ اگر اختلالات رواني ريشه در سلسه اعصاب دارند، آيا منطقي‌تر نيست تأثير روان‌درماني‌هايي كه اين سلسله اعصاب را تحت تأثير خود قرار مي‌دهند، گسترده‌تر گردند؟