هورررا! يك عالمه برف باريده و اين يعني مدرسه بي ‌مدرسه. ايول! اما مگر اين ماركوس مي‌گذارد آب خوش از گلوي آدم پايين برود؟ (واقعا كه خيلي روي اعصاب است!) عمو كوين فكر مي‌كند كه خوب است به عنوان هديه پنجاهمين سالگرد ازدواج عهد بوقي‌ها يك عكس خانوادگي دسته‌جمعي به‌شان بدهيم. (ولي به نظر من كه هديه باحالي نيست.) انگار اين دفعه دليا با من موافق است. چون بدجوري اخم كرده (البته دليا اگر اخم نكند عجيب است).