در نيمه شبي ملال‌انگيز. آن‌ هنگام كه سر در جيب تفكر فرو مي‌بردم. سست و پرملال. چه بسيار ورق‌پاره‌هاي زيبا و عجيب حكايت از ياد رفته. از خاطرم گذشت. آن‌گاه كه نيمه خواب، سر تكان دادم. ناگاه صداي در به گوش آمد. گويي كسي بر در مي‌كوبيد. بر در خوابگاه من مي‌كوبيد. نجواكنان گفتم: «مهمان است كه بر در مي‌كوبد - تنها مهمان و ديگر هيچ.»