سوتلانا الکسيويچ (1948) اولين نويسنده تاريخ است که به خاطرِ نوشتههايش در ژانر مستندنگاري جايزهي ادبي نوبل را از آن خود کرد.
«جنگ چهرهي زنانه ندارد» روايتِ پُرفراز و نشيب اين مستندنگارِ بلاروسي است از روزگار و خاطراتِ زناني که در ارتشِ اتحاد جماهير شوروي در جنگ جهاني دوم جنگيدند و حالا بعد از سالها از کابوسها، تنهايي و هولهايشان ميگويند. او چند صد نفر از اين زنان را مييابد و با تمامشان حرف ميزند. از هر قشري هستند؛ پرستار، تکتيرانداز، خلبان، رختشور، پارتيزان، بيسيمچي و... و خاطرات تکاندهندهاند... زناني که پوتين پوشيدند و در ترکيبِ خاک و خون و ترس زنده ماندند... الکسيويچ با تدوين اين آدمها کنارِ هم کليتي ميسازد متناقض و شورانگيز، پُرهياهو و صامت... کتاب، گاه شامل چنان لحظاتي ميشود که فراتر از خواندهها و شنيدههاي مرسوم است دربارهي جنگ. بيپرده و عريان است و ناگهان مادري را به ما نشان ميدهد که براي عبور از خط بازرسي آلمانيها بچهاش را نمکاندود ميکند تا تب کند و سربازان بهراسند از تيفوس و او بتواند در قنداق بچهي گريان با پوست ملتهب سرخشده دارو ببرد براي پارتيزانها... و اين کتابِ چنين آدمهايي است...
نويسنده | سوتلانا آلكسيويچ |
قطع | رقعي |
مترجم | عبدالمجيد احمدي |
نوع جلد | شوميز |
زبان | فارسي |
تعداد صفحات | 364 |
نوبت چاپ | 26 |
ابعاد | 14.4 * 2.1 * 21.5 |
وزن | 360 |
سال چاپ | 1400 |
هنوز نظري ثبت نشده است