وقتي نيچه گريست (به انگليسي: when nietzsche wept) يكي از رمانهاي روانشناختي مشهور روانپزشك هستيگرا (اگزيستانسياليست) اروين يالوم است كه در سال 1992 نوشته شد. وقتي نيچه گريست، آميزهاي است از واقعيت و خيال، جلوهاي از عشق، تقدير و اراده در وين خردگراي سده نوزدهم، و در آستانه زايش دانش روانكاوي. فردريش نيچه، بزرگترين فيلسوف اروپا، يوزف بروير، از پايهگذاران روانكاوي، دانشجوي پزشكي جواني به نام زيگموند فرويد، همه اجزايي هستند كه در ساختار رمان در هم تنيده ميشوند تا حماسه فراموش نشدني رابطه خيالي ميان بيماري خارقالعاده و درمانگري استثنايي را بيافرينند. در ابتداي رمان، لو سالومه، اين زن دست نيافتني از بروير ميخواهد با استفاده از روش آزمايش «درمان با سخن گفتن» به ياري نيچه نااميد و در خطر خودكشي بشتابد. در اين رمان جذاب، دو مرد برجسته و اسرارآميز تاريخ، تا ژرفاي وسواسهاي خويش پيش ميروند و در اين راه، به نيروي رهاييبخش دوستي دست مييابند.
نويسنده | اروين يالوم |
قطع | رقعي |
مترجم | امير عليجانپور |
نوع جلد | شوميز |
زبان | فارسي |
تعداد صفحات | 424 |
نوبت چاپ | 3 |
ابعاد | 14.5 * 1.8 * 21 |
وزن | 409 |
سال چاپ | 1397 |
هنوز نظري ثبت نشده است